هشدار کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان
در موردِ پیامدهای ناگوارِ محدودیت‌های احتمالی بر یوناما در افغانستان
کمیسیون حقوق بشر افغانستان با صدور اعلامیه ای نسبت به برخورد طالبان با یوناما درافغانستان وایجاد محدودیت برای فعالیت دفاتر سازمان ملل متحد هشدار داده است. متن اعلامیه چنین است:
۲۸ حمل ۱۴۰۲
یوناما، که مشروعیتِ حضور و کارِ خود را از شورای‌امنیتِ‌سازمانِ‌مللِ‌متحد و نیازمندی‌های جامعۀ ما به‌دست آورده‌است، یکی از مهم‌ترین نهادهای هم‌آهنگی برای حمایت از مردمِ افغانستان به‌شمار می‌رود. یوناما، که دارای بخش‌های با اهمیّتِ امورِ سیاسی، اجتماعی و بشردوستانه است، در تأمینِ ارتباطاتِ سالمِ میانِ جامعۀ ملیِ ما با جامعۀ بین‌المللی، نقشِ سازنده و کلیدی دارد.در این اواخر، بنابر فشارها و محدودیت‌ها بر کارمندانِ این نهاد از سوی طالبان، خطرِ محدودیتِ فعالیت‌های آن بیش‌تر از همیشه مطرح شده‌است.
یوناما، که مأموریتِ سازمانِ‌مللِ‌متحد در افغانستان است، بربنیادِ منشورِ سازمانِ‌ملل، اعلامیۀ جهانیِ حقوق‌بشر و کنوانسیون‌های حقوقِ‌بشری و حقوقِ‌بشردوستانۀ بین‌المللی فعالیت دارد.تحمیلِ محدودیت بر کارمندانِ زن در این سازمان، در تقابلِ آشکار با ارزش‌های سازمانِ‌مللِ‌متحد بوده و سببِ تغییرات در نقشِ این نهاد در افغانستان می‌شود.کمیسیونِ‌مستقلِ‌حقوقِ‌بشرِ افغانستان، هُشدار می‌دهد که اِعمالِ محدودیت بر نقشِ یوناما، سببِ گسترشِ بیش‌ترِ تخطی‌ها از موازینِ حقوق‌بشر و حقوقِ‌بشردوستانۀ بین‌المللی در افغانستان می‌شود.
بخشِ حقوق‌بشرِ یوناما، در هم‌آهنگی با نهادهای نظارتیِ حقوق‌بشریِ سازمان‌ملل‌متحد، که ناشی از کنوانسیون‌ها و پروسیجرهای دیگر هستند، فعالیت دارد. این هم‌آهنگی سبب می‌شود که نظارت بر وضعیتِ حقوق‌بشر و ارایۀ گزارش‌ها در این زمینه، جایگاه مهمی در دادخواهی‌های حقوق‌بشری داشته‌باشد.کمیسیون‌مستقل‌حقوق‌بشر افغانستان، تشویشِ نهادهای منتقد و معترض را که به نقدهای با اهمیّت در روش‌های کاریِ یوناما، پرداخته‌اند درک می‌کند و باور دارد که نقدهای سازنده، سببِ بهبودِ کارهای سازمانِ‌ملل در افغانستان می‌گردند. بناءً از سازمان‌ملل‌متحد می‌طلبیم تا پالیسی‌ها و برنامه‌های خویش را در گفت‌و‌‌شنودِ سازنده با فعالانِ جامعۀ مدنی، مدافعانِ حقوق‌بشر و به‌ویژه با فعالانِ حقوقِ زن، هم‌آهنگ و به‌روز سازد.
کمیسیون‌مستقل‌حقوق‌بشر افغانستان معتقد است که محدودیت فعالیت‌های یوناما سببِ گسترشِ بیش‌ترِ فقر در کشور می‌گردد و فقر بستر و زمینۀ تخطی‌های بیش‌ترِ حقوق بشری را مساعد می‌سازد.
با تأسف مردم افغانستان با فقرِ فزاینده و وسیع روبه‌رو است. کمیسیون‌مستقل‌حقوق‌بشر افغانستان از شورای امنیتِ سازمان‌ملل‌متحد می‌خواهد که در این شرایطِ سخت و دشوار به‌جای محدودسازیِ نقش یوناما، مأموریتِ این ساختار را متناسب با نیازِ مردمِ افغانستان و در مشورت با نهادهای حقوق‌بشریِ ملی و ائتلافِ جنبش‌های زنانِ معترض، بازتعریف، مؤثر و گسترده‌تر سازد.
کمیسیون‌مستقل‌حقوق‌بشر افغانستان، از شورای امنیتِ سازمان‌ملل‌متحد می‌خواهد تا با دیپلوماسیِ جدی و کارا، دولت‌‌های تأثیرگذارِ منطقه و جهان را متقاعد سازد تا با فشار بر حکومتِ دیفکتوی طالبان، ممنوعیتِ تحصیل و کارِ زنان را رفع کنند.
