کتابخانه زن درکابل رسماً بسته شد

امروز (۲۱ حوت ۱۴۰۱) کتابخانه زن رسماً بسته شد. قفسه‌ها را خالی کردیم، درش را قفل کردیم و کتاب‌ها را به خانه آوردیم. متاسفانه، در روزهایی که از همه جا زنگ دشمنی با دانش شنیده می‌شود و سرزمین ما در تاریکی فرو رفته است، یکی از امیدهای روشنگری در کابل (پل سرخ) خاموش شد.

حدود شش و نیم ماه از (۲ سنبله ۱۴۰۱)، روزی که کتابخانه را تاسیس کردیم، گذشت. هدف ما از این کار ترویج فرهنگ کتابخوانی و آگاهی‌دهی برای زنان بود. در این مدت، همواره سعی کردیم این فانوس را روشن نگه داریم. ولی در نهایت، تلاش‌های ما منجر به ادامه فعالیت کتابخانه نشد.

محدودیت‌هایی که گروه حاکم در حوزه‌های مختلف بر زنان در وضع کرده است، فضا را برای ادامه فعالیت کتابخانه زن تنگ کرد. طالبان دست‌کم دو بار به کتابخانه زن هجوم آوردند و آن را «مهر و لاک» کردند. تقریباً در تمام دو ماه گذشته کتابخانه بسته بود و همچنین زیر نظر گروه حاکم.

علاوه بر محدودیت‌ها بر فعالیت زنان، فشارهای اقتصای نیز بار مشکلات کتابخانه را سنگین‌تر کرد. کتابخانه زن به تلاش و حمایت گروهی از زنان در کابل و خارج از کشور آغاز به فعالیت کرد. شرایط اقتصادی در داخل افغانستان برای همه روشن است. با آن‌هم، این زنان شجاع از پول نان خود برداشتند و روی ایجاد و تداوم فعالیت کتابخانه هزینه کردند. به رغم همه این‌ها، حمایت مالی آن‌چنانی از کتابخانه صورت نگرفت، هرچند ما ادامه دادیم.

کتاب‌خانه زن، برای زنان کابل تنها یک کتابخانه نبود. در روزگاری که زنان در پستوی خانه محبوس شده‌اند و از قربانیان درجه یک جهل، افراطیت و تاریک‌اندیشی اند، گروهی از زنان کابل هرازگاهی در کتابخانه زن گردهم می‌آمدند، کتاب می‌خوانند، گفتگو می‌کردند و مبارزات و مطالبات‌شان را به بحث می‌گرفتند. آن‌ها دختران و زنانی اند دروازه‌های مکتب به روی‌شان بسته است و از کار منع شده‌اند.

بحث‌ها به گونه منظم تحت عنوان‌های مرتبط جامعه، زن، دین، سیاست، برابری و آزادی برگزار می‌شد. هدف از این بحث‌ها روشنگری و آگاهی‌دهی برای زنان بود. هدفی که کتابخانه براساس آن ایجاد شد.

از حمایت، همراهی و تلاش بی‌دریغ همه بینانگذاران و همکاران کتابخانه زن در داخل افغانستان، و همچنین حامیا

ن مالی آن در خارج از کشور، صمیمانه سپاس‌گزاری و قدردانی می‌کنیم.

در پایان، م

ی‌خواهیم خاطرنشان سازیم که این آخرین قدم ما برای روشنگری نخواهد بود. زنان افغانستان تقر

یباً از همه حقوق‌شان محروم اند و عبور از چنین وضعیتی، مستلزم مبارزه‌ توقف‌ناپذیر، ایستادگی و توسل به روش‌های مختلف مسالمت‌آمیز و مدنی است. ما همچنان متعهد به ادامه «راه دشوار آزادی» هستیم.

نویسنده: لیلا بسیم