زنان افغان که به ارتش ایالات متحده کمک کردند در انتظار پناهندگی در آمریکا هستند.اعضای یک قطعه زنان ارتش افغانستان جزو 70000شهروند افغانستان اند که در ایالات متحده زندگی می کنند و اقامت موقت،(ویزه پاروال) آنها را با آیندهء نامعلومی روبرو کرده است. نازدانه حسنی یکی از آن هاست او حتاساعت تقریباً 3 بامداد در نیویارک ،به تلفن خود خیره شد، واتس اپ را بست و تازه کرد، به این امید که اینترنت مادرش در خانه اش در افغانستان وصل شده باشد.او سه بار دیگر تلاش کرد، اما تماس برقرار نشد.آخرین باری که خانم حسنی مادرش را شخصاً دید، آگست 2021 بود، چند روز قبل از اینکه طالبان کنترول کابل را به دست بگیرند.به گزارش نیویارک تایمز:
خانم حسنی، 24 ساله، در قطعه ای از زنان ارتش ملی افغانستان که نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده را در ماموریت هایی که به دنبال اهداف بلندپایه طالبان، القاعده و داعش بودند، همراهی می کرد. وقتی دوسال پیش طالبان قدرت را به دست گرفتند، خانم حسنی با تصمیمی جدی روبرو شد: به عنوان زنی که در کنار ارتش ایالات متحده کار می کرد، تحت حکومت سرکوبگر تالبان زندگی کند، یا از کشور خود به ایالات متحده فرار کند. او گفت: “اگر می ماندم، طالبان من و خانواده ام را می کشتند.”
از 45 زن افغانستان که در این قطعه خدمت می کردند، 39 نفر در بحبوحه خروج نیروهای آمریکایی ها نزدیک به دو سال پیش فرار کردند. اکنون خانم حسنی و بیشتر قطعه اش، در میان ده‌ها هزار شهروندان این کشور هستند که به‌عنوان آزادی مشروط بشردوستانه(پارول)در ایالات متحده زندگی می‌کنند که یک اقامت قانونی موقت است. در ماه جاری، دولت بایدن طرحی را اعلام کرد که به پناه جویان افغانستان اجازه می‌دهد برای تمدید آزادی مشروط درخواست دهند تا بتوانند پس از انقضای اقامت خود در ماه آگست، به زندگی و کار در ایالات متحده ادامه دهند. مشخص نیست که آیا تمدیدها، در صورت اعطا، برای دو سال خواهد بود، همانطور که برای اولین بار بود، یاطوری دیگر صادر خواهدشد.
قانونی دراین خصوص در کنگره در میان نگرانی های جمهوری خواهان در مورد بررسی متقاضیان متوقف شد، اما برخی منابع گفته اند که دمکرات ها با جمهوری خواهان همکاری می کند تا از تلاش دیگری به این منظور، در اواخر امسال حمایت کند.
برای کسانی که در این قطعه بودند، هدف این است که دراز مدت در ایالات متحده بمانند و خانواده هایشان که هنوز در افغانستان هستند به آنها بپیوندند. خانم حسنی و تقریباً همه اعضای این قطعه درخواست پناهندگی داده اند.ویزه پارول بشردوستانه گرفته اند، تنها به سه تن از این زنان تاکنون پناهندگی داده شده است که آنها را قادر می سازد گرین کارت دریافت کرده و خانواده های خود را به آنجا بیاورند.به نقل از نیویارک تایمز
سناتور امی کلوبوچار، یک دموکرات از مینه سوتا، از قانون تعدیل افغانستان حمایت کرده است، لایحه ای که یک مسیر قانونی برای اقامت دائم برای پناه جویان افغانستان ایجاد می کند که در طول جنگ افغانستان در کنار آمریکایی ها کار می کردند.خانم کلوبوچار گفت: «بسیاری از متحدان ما درافغانستان، جان خود و جان عزیزانشان را به خطر انداختند تا از نیروهای ما محافظت کنند.خانم حسنی که در یک مغازه هدیه فروشی در حومه ای آرام در شهرستان وستچستر، نیویورک کار می کند، با دو زن دیگر هم وطن خود که در سال 2021 در یک پناهگاه برای تخلیه شدگان ملاقات کرده است، در آپارتمانی مشترک زندگی می کند.تنها اثر هنری در اتاق خانم حسنی تابلویی است که در پای تخت او قرار گرفته است.
او گفته است: «این را زمانی که برای اولین بار به ایالات متحده آمدم ساختم. برخی از داوطلبان در اردوگاه ها به ما رنگ و بوم دادند.»رفتن به ارتش آرزوی کودکی خانم حسنی بود. او که جوانترین عضو این قطعه است، تنها چند ماه قبل از شروع جنگ دو دهه ای آمریکا در افغانستان به دنیا آمد.خانم حسنی گفت: «به یاد دارم که مادرم به ما می گفت، آمریکایی ها، آنها برای ما اینجا هستند، آنها مردم خوبی هستند.امروزه، بیشتر اعضای این قطعه در سراسر ایالات متحده پراکنده هستند و در مشاغل خدماتی با حداقل دستمزد کار می کنند.خانم حسنی گفت: “من سعی می کنم برای زندگی ام در اینجا قدردان باشم.” “اما درزندگی و شغل کنونی من، همه چیز باقبل بسیار متفاوت است
