تقریباً دو سال پس از به قدرت رسیدن تالبان، بخش سلامت روستایی افغانستان به سرعت در حال وخامت است زیرا تأثیر یک بحران طولانی‌مدت اقتصادی اکنون اثرات خودرا می گذارد. پزشکان، پرستاران و تالبان محلی گفته اند که با افزایش بیمارانی روبرو هستند که تا همین اواخر ترجیح می‌دادند با هزینه‌ای ناچیز به پزشکان خصوصی مراجعه کنند اما اکنون پس‌اندازشان تمام شده ومجبور اند به پزشکان دولتی مراجعه کنند.
سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان با بزرگترین بحران انسانی جهان مواجه است. اما دولت تحت کنترول تالبان، که مشتاق است تا وضعیت را بسیار موفقانه به تصویر بکشد، معتقد اند که کلینیک‌ها به خوبی کار می‌کنند، در عین حالی که از جامعه بین‌المللی برای تأمین بودجه بیشتر و لغو تحریم‌ها درخواست می‌کنند. شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت عامه ماه گذشته در مصاحبه ای گفته است که “خوشبختانه” این سیستم “در وضعیت اضطراری” قرار ندارد. اما تعداد بیمارانی که به دنبال برخی خدمات هستند در هزاران مرکز بهداشتی تحت حمایت یونیسف حدود 15 تا 20 درصد افزایش یافته است و در برخی از مراکز تقریباً دو برابر شده است.سازمان ملل متحد تنها حدود 10 درصد از بودجه مورد نیاز برای برآورده کردن طرح کمکم خود برای افغانستان را در اوایل ماه جاری ثبت کرده بود و زمانی که تصمیم به کاهش گسترده بودجه خود گرفت، برنامه جهانی غذا تااکنون 8 میلیون شهروند افغانستان را از برنامه های واکنش اضطراری خود در ماه های اخیر حذف کرده است.
در یک شفاخانه ء محلی، کارکنان پیش‌بینی می‌کنند که این عوامل، همراه با خشکسالی منطقه‌ای طولانی، می‌تواند تعداد بیماران را در چند ماه آینده دو برابر کند.
تعداد معدودی از پزشکان به کمک دولت تالبان امیدواراند. و با توجه به اینکه تلاش‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد برای افغانستان، یکی از پایین ترین بودجه‌ها را توانسته جمع کنند، بسیاری از متخصصان پزشکی نسبت به غرب ابراز ناامیدی می‌کنند که به نظر می‌رسد به طور فزاینده‌ای به همان عمق ناامیدی آنها از دولت تحت کنترل تالبان است.
اکنون مشخص است که وضعیت برعکس اتفاق می افتد. پروژه‌های توسعه‌ای که می‌توانست کمک اقتصادی کند، خوابیده است. پس از آنکه تالبان زنان افغانستان را از کار در سازمان‌های غیردولتی و آژانس‌های سازمان ملل منع کردند، برخی از سازمان‌ها از کشور خارج شدند و برخی دیگر حضور خود را کاهش دادند.
یک مقام ارشد شفاخانه در شیندند که از ترس تالبان نخواست نامش فاش شود، به واشنگتن پست گفته است: با محدود کردن حقوق زنان، “تالبان نیمی از جمعیت ما را حذف کردند.” او گفت: «و اکنون، در نتیجهء آن، جهان همه ما را رها کرده است. »
