فرار ازمیدان هوایی تالبان تا پذیرش دانشگاه هاروراد

محمد میرشاه نوری جوان پناه جوی افغانستان در نیوجرسی که از دست تالبان فرار کرد، اکنون یکی از دانش آموختگان ممتاز دبیرستان دراینجاست، قصهء فرار او، جدا شدن از خانواده درمیان ترس ووحشت تالبان درمیدان هوایی کابل، جدا ماندن از خانواده، الحاق خانواده وآغاز زندگی نو درآمریکا قصهء جذاب وسرشار از رنج وشادی است. او درحالی که از دبیرستان با درجه عالی در نیوجرسی فارغ شد، در دانشگاه هاروارد با یک بورسیه پذیرفته شد. به گزارش بریک ان جی:

در حالی که نام او از بلندگوهای زمین فوتبال در دبیرستان در نیوجرسی آمریکا بلند می شد، محمد میر شاه نوری برای دریافت دیپلم دبیرستان روی صحنه آمد. خانوادهء او مانند خانواده های دیگر 365 دانش آموزی که عصر چهارشنبه در سال 2023 فارغ التحصیل شدند، حضور داشتند.

هنگامی که میر برگشت و به سمت صندلی خود رفت، مادربزرگش، شیرین گل، برگشت و کریستی پرفتی ویلیامز را در آغوش گرفت، در حالی که والدینش، عطاالله شاه نوری و کامیلا سهرابی، از دستاوردهای او احساس غرور می کردند. میر، فارغ التحصیل ممتاز، با بورسیه کامل به هاروارد می رود. لحظه ای بود که میر و خانواده اش هرگز نمی توانستند تصور کنند، به ویژه زمانی که آنان دریک فضای وحشت در 19 آگست 2021 در فرودگاه کابل، تلاش می کردند از تسلط تالبان فرار کنند، دراین روز این خانواده از هم جدا شدند.

کاکای او، برای دولت افغانستان کار کرده بود و این خانواده از مسلمانان شیعه افغانستان اند. پدر او در افغانستان یک فعال سیاسی  بود اما پیش  از تولد او، پدرش توسط تالبان شکنجه و کشته شده است.بنا براین فرار از تسلط تالبان موضوع مرگ و زندگی برای این  خانواده بود.او  با مدارک در دست، جلو رفت و وارد فرودگاه شد، و پس از یک سفر هشت ماهه از طریق قطر و بخش‌هایی از ایالات متحده، به همراه کریستی و گرگ ویلیامز در شهر بریک فرود آمد، جایی که به او پیشنهاد حمایت مالی دادند و به او کمک کردند.  جایی که پناهگاه امنی بود تا زمانی که خانواده اش بتوانند به ایالات متحده فرار کنند.

عطاالله شاهنوری و کامیلا سهرابی والدین او اکنون پشت میز ناهارخوری در خانه ای در نیوجرسی نشسته اند و لحظاتی را که زندگی این خانواده را برای همیشه تغییر داده است، بازگو کردند. آنها با کمک یک سازمان غیرانتفاعی در هایلند پارک که به اسکان پناهندگان افغانستان کمک می کند، خانه ای اجاره می کنند.

هنگامی که او از شیکاگو برای زندگی با خانواده ویلیامز در حال سفر بود، وزارت امور خارجه ایالات متحده با والدین میر در تماس بود و از آنها می‌پرسید که آیا می‌خواهند دوباره با پسرشان ملحق شوند. سرانجام، در 25 آپریل 2022، خانواده از وزارت امور خارجه خبر دریافت کردند که آنها برای وضعیت پناهندگی در ایالات متحده تایید شده اند، و در 27 آپریل، آنها سوار یک پرواز تجاری شدند که اولین قدم آنها برای امن بودن از دست تالبان بود.

میر با بیان سخنان پدرش گفت: «در کابل، تالبان به دنبال کارمندان دولتی بودند. او گفت که اعضای خانواده آن کارمندان نیز در خطر بودند، زیرا زمانی که آنها کارمندان دولت را پیدا نکردند، تالبان آن کارمندان را با آسیب رساندن به خانواده تنبیه می کردند.میر گفت: «تا زمانی که آنها سوار هواپیما شدند و هواپیما بلند شد، می ترسیدند که تالبان آنها را بگیرند. در حالی که زبان انگلیسی هنوز برای بسیاری از اعضای خانواده یک چالش است، لحظاتی در هر مراسم فارغ التحصیلی وجود دارد که فراتر از کلمات است. تماشای ورود فارغ التحصیل خود به استادیوم و دیدن تکان دادن او در حالی که شما را در میان جمعیت می بیند.

تماشای او ایستاده و در میان فارغ التحصیلان ممتاز شناخته می شود و به عنوان یک دانش آموز دوزبانه به همه احساس افتخار می دهد.با شنیدن نام او از بلندگوها و دیدن شادی زمانی که فارغ التحصیلان کلاه های خود را به هوا پرتاب می کردند.از آنجایی که خانواده میر هنوز نمی توانند در ایالات متحده رانندگی کنند، ترتیباتی از طریق منطقه مدرسه برای فرستادن یک اتوبوس، با بودجه کمک های مالی و داوطلبان، برای بردن خانواده از خانه خود در شهرستان کمدن و هدایت آنها به جشن فارغ التحصیلی انجام شد.

آنها به میر کمک کردند تا روند درخواست کالج را طی کند و زمانی که متوجه شدند، با توجه به وضعیت پناهنده گی  او دریافت کمک های مالی فدرال برای ادامه ء تحصیل ناممکن است، شروع به تهیه برنامه های پشتیبانی برای او کردند. میر در حال حاضر در انتظار صدور حکم در مورد درخواست پناهندگی خود است و پروندهء پناهنده گی اودر حال بررسی است.پذیرش دانشگاه هاروارد، با پیشنهاد بورسیهء کامل اما معادله را تغییر داد.اکنون میر قصد دارد در رشته کامپیوتر تحصیل کند. او امیدوار است که روزی، شاید در آینده ای دور، بتواند به کشورش خدمت کند.