بلومینگتون، مینه‌سوتا – هر چهارشنبه صبح، صدای چرخ خیاطی در کلیسای بلومینگتون فرا می‌رسد.
در داخل یکی از اتاق ها، سی زن مشغول انجام خیاطی هستند.لیلایکی از این زنان گفته است که: «در این جا ما فکر می کنیم که افغانستان کوچک است. چون همه خانم ها اهل افغانستان هستند و هم فرهنگ و همزبان هستیم و این برای ما خیلی خوب است.»لیلا یکی از حدود 1500 پناهجوی افغانستان است که از زمان تسلط طالبان بر افغانستان در آگست 2021 در مینه درایالت مینه سوتای ایالات متحده اسکان داده شده اند.او برای یک سازمان مرتبط با سفارت ایالات متحده درکابل کار می کرده و دوره های انگلیسی و کامپیوتر تدریس می کرده است.
لیلا گفته است: «آنها [طالبان] گفتند که به ویژه زنان و دختران را خواهند کشت، زیرا مخالف آموزش زنان هستند». به همین دلیل ما مجبور شدیم که افغانستان را ترک کنیم.»آنها ابتدا به پاکستان و سپس قطر رفتند و سه ماه را در یک پایگاه نظامی در نیوجرسی سپری کردند. آنها در نهایت به مینه سوتا رسیدند. لیلا و خانواده اش خانه خود را در پارک سنت لوئیس ساخته اند. حدوداً چهار هفته باردار بود که مجبور شدند آنجا را ترک کنند. دخترش الان یک ساله است.لیلا گفت: «خیلی خوشحالم که او سالم است و می تواند درس بخواند.
اما سازگاری با زندگی در مینه سوتا آسان نبود. این تنهائی است که سایر زنان در این گروه می توانند با آن ارتباط برقرار کنند.
سازمان غیرانتفاعی Alight، که مقر آن در مینه سوتا است، از طریق برنامه های مختلف به پناهندگان افغانستان در این انتقال کمک کرده است. برای استقبال از خانواده‌ها، کمک کرده است تا خانه‌ها را با اسباب جدید کاملاً تجهیز و عرضه کند. این سازمان غیرانتفاعی همچنین بازاری را افتتاح کرده که در آن خانواده ها می توانند به صورت رایگان برای مایحتاج خودخرید کنند.
مسوول این سازمان گفته است: “آنها بسیار منزوی و افسرده و از بقیه افراد جامعه جدا بودند. آنها می خواستند کسی را ببینند که آنها را درک کند و صحبت کند..” این زنان نیز گفتند که عاشق خیاطی هستند. بنابراین، Alight میزبانی هفتگی اجتماعی خیاطی را آغاز کرد.
مسوول این سازمان افزوده است که “ما از حمل و نقل تا مراقبت از کودکان آنان را انجام میدهیم. ما مترجم داریم. یک وعده غذایی افغانی برای آنها فراهم می کنیم. ما سعی می کنیم تا آنجا که ممکن است حضور آنها را آسان کنیم.”
اوگفته است که علاوه بر معلمی که به زنان کمک می کند تا مهارت های خیاطی خود را تقویت کنند، یک تسهیل کننده سلامت روان وجود دارد که برای جلسات انفرادی در دسترس است و فعالیت های گروهی مانند تمرینات تنفسی را مدیریت می کند.یکی از این زنان گفته است: اکنون احساس تعلق دارم و جامعه خود را اینجا می بینم.این سازمان اما گفته است: «این تفاوت با زمانی که من برای اولین بار با این زنان ملاقات کردم تا به امروز بسیار متفاوت است. “فقط حتی از نظر جسمی آنها سالم تر به نظر می رسند. آنها خوشحال تر هستند و اکنون این پیوندهای واقعاً قوی را دارند که ایجاد کرده اند.”
لیلا پناه جوی افغانستان نیزگفته است: “من دوستان زیادی پیدا کردم و اگر مشکلی داشتم می توانم با آنها تماس بگیرم و از آنها کمک بخواهم. پس خوب است.”این برنامه پنج ماهه در حال اتمام است. گروه دو جلسه دیگر فرصت دارد. گروه جدیدی متشکل از 30 زن در ماه سپتامبر به اجتماع بعدی خیاطی خواهند پیوست.
Alight همچنین میزبان سفرهای میدانی ماهانه برای 30 زن و 30 جوان است که آنها را به مناطق مختلف ایالت می برد./ KARE 11
