خانهء مولانا برنامه ای را به منظور نکوداشت لیلا صراحت روشنی به صورت آنلاین برگزار می کند. دراین برنامه که بانومنیژه باختری، شبگیرپولادیان،حمیده میرزاد واسماعیل لشکری اشتراک دارند، پیرامون کارنامه، شخصیت ونقش بانولیلاصراحت روشنی سخن گفته می شود.
لیلا صراحت روشنی فرزند سرشار شمالی، از نویسندگان بنام افغانستان، در ۲۳ جوزا (۲۳ خرداد) ۱۳۳۷ در شهر چاریکار ولایت پروان زاده شد.لیلا در سال ۱۳۴۴ وارد مکتب (دبستان) شد و دبیرستان را در سال ۱۳۵۵ در لیسه ملالی به پایان برد. در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکدهء زبان و ادبیات گردید و در ۱۳۵۹ در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه کابل دانشنامهء لیسانس گرفت. سپس از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ در لیسهء (دبیرستان) مریم آموزگاری پیشه کرد.
لیلا صراحت، از سال ۱۳۶۵ تا سقوط دولت داکتر نجیب الله، ابتدا به عنوان سر دبیر و سپس به سمت معاون در مجلهء «میرمن» اشتغال ورزید. افزون بر این، او با تأسیس کانون نویسندگان جوان در چهارچوب انجمن نویسندگان افغانستان، به عنوان معاون کانون نویسندگان جوان برگزیده و پس از چندی به عضویت شورای مرکزی انجمن نویسندگان افغانستان نیز پذیرفته شد.
در سال ۱۳۷۲ در زمان حکومت مجاهدین به سمت معاون ریاست امور زنان به کار پرداخت و نشریهء «ارشاد نسوان» را دوباره احیا کرد. او به عنوان اولین مدیر مسوول دوره دوم نشراتی این نشریه نیز برگزیده شد که دوره اول نشراتی آن به سالهای حاکمیت امانالله شاه برمیگردد.
در ضمن، کانون فرهنگی «رابعه بلخی» را پایهگذاری کرد که بعدا این کانون در دیار مهاجرت نیز به فعالیتهای خود ادامه داد.لیلا صراحت، در اواخر ۱۳۷۵، چند ماه پس از تسلط گروه طالبان بر افغانستان، از کابل راهی پیشاور پاکستان شد و اندکی بعد از آنجا به کشور هالند پناهنده گشت.
او در هالند مسئولیت نشریه «حوا در تبعید» اورگان نشراتی انجمن زنان افغان «رابعه بلخی» را بر عهده گرفت.لیلا از سال ۱۳۵۰ به سرودن شعر آغاز کرد و شعرهایش از سال ۱۳۵۳ در نشریههای داخل و خارج از کشور به چاپ رسیدهاند. اودرهشتم اسد 1383 خورشیدی درهالند درگذشت . برخی از آثار او عبارت اند از: طلوع سبز،در تداوم فریاد،حدیث شب (مشترکا با ثریا واحدی)،از سنگها و آیینهها و روی تقویم تمام سال