سازمان های خیریه می گویند که تالبان با ایجاد رعب کمک های جهانی را به اعضای گروه خود توزیع می کنند. یکی از امدادگران با تشریح این موضوع گفته است « می ترسد که تالبان او را به خاطر صحبت کردن با رسانه هاتهدید کنند. اما او معتقد است موضوعی که باید بگوید به اندازهء کافی مهم است تا این ریسک را بپذیرد. او می خواهد که فقط از حروف اول نام او برای محافظت از هویتش استفاده شود.
MF در جمع کارمندان یک موسسه خیریه بین المللی است که کمک های غذایی را در شمال افغانستان ارائه می کند. این موسسه خیریه بسته های برنج، آرد و روغن را به خانواده هایی می دهد که در غیر این صورت ممکن است گرسنه بمانند.نیاز به چنین کمک های غذایی در افغانستان تحت حاکمیت تالبان بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. در ماه مارچ، برنامه جهانی غذا تخمین زد که حدود 20 میلیون شهروندافغانستان گرسنه هستند، که دو برابر تعداد سه سال پیش است.MF می گوید، اما دریافت کمک های غذایی ازسوی افراد مستحق بسیار دشوار است.
اعضای محلی تالبان با فهرست اسامی افرادی که فکر می کنند باید کمک های غذایی دریافت کنند به خیریه می آیند.این یک درخواست رسمی نیست.دولت تالبان مستقیماً به این مؤسسه خیریه دستور نمی دهد که از این امر پیروی کند. اما این نامه ها – یا گاهی اوقات فقط درخواست های شفاهی نشان می دهد که دراین فهرست اعضای تالبان یا فرماندهان شان هستند که معیارهای این موسسه خیریه برای دریافت بسته کمکی را برآورده نمی کنند.
با این حال نمی توان درخواست ها را رد کرد. MF میگوید: «اگر ما از تبعیت خودداری کنیم، کارمندان به اتهامات بیاساس تهدید، بازداشت و حتی مورد ضرب و شتم قرار میگیرند.این یکی از راههایی است که تالبان تلاشهای کمکرسانی به افغانستان را با وجود آنکه بحرانهای اقتصادی مردم بیشتری را به گرسنگی میکشاند، به خطر انداخته است.NPR با شش امدادگر افغان از پنج ولایت افغانستان مصاحبه کرده است. آنها تجربیات خود را از تلاش تالبان برای انتقال کمک های خارجی به اعضای خود از طریق قلدری، تهدید و حتی خشونت درمیان گذاشتند. مصاحبه شوندگان که خواستار محفوظ ماندن مکان خود بودند، در چهار استان شمالی و جنوبی قرار داشتند.
این مداخله در زمانی صورت میگیرد که کمکهای مالی دولتها و آژانسهای بینالمللی در حال کاهش است، اغلب به دلیل نگرانی از اینکه تالبان از این پولها برای اهداف خود استفاده کند. در حالی که نسبت دادن یک عامل واحد برای این کاهش بودجه دشوار است، تصمیمگیریهای سیاسی تالبان و نحوه مصرف آنها میتواند روند کاهش کمکها را نشان دهد.” این وضعیت به دلیل تحریمهای بینالمللی علیه این گروه و همچنین محدودیتهای بانکی بدتر شده است.تالبان با ممنوع کردن زنان از کار کردن در سازمانهای غیردولتی – از جمله گروههای سازمان ملل متحد که در افغانستان کار میکنند، کار خیریه را بیشتر متوقف کرده است.تالبان به اتهام دخالت در توزیع کمکها پاسخی نداده اند، اما در ماه آپریل بیانیهای درباره انتقاد از ممنوعیت کارمندان زن در گروههای غیرانتفاعی صادر کرد و گفت که این یک “مسئله اجتماعی داخلی” است.بازرس کل ویژه برای بازسازی افغانستان (سیگار)، مرجعی گزارشی را در ماه آپریل منتشر کرد که مداخله تالبان در تلاش های خیریه را مستند کرده است. این گزارش 362 مورد خشونت و تهدید علیه کارکنان، دارایی ها و امکانات بشردوستانه را در سال 2022 تشریح کرده است.
در این گزارش 39 مورد تهدید یا ارعاب تالبان علیه امدادگران ذکر شده است. یک گروه غیردولتی در کابل توزیع کمکها را به دنبال یک “حادثه امنیتی نامشخص” که شامل وزارت مهاجرین و عودتکنندگان تالبان بود، به حالت تعلیق درآورد. کمک ها سه هفته بعد پس از مذاکراتی که تالبان تضمین های امنیتی کتبی برای کارکنان این گروه ارائه کردند، از سر گرفته شد.یک سازمان غیر دولتی دیگر در ولایت فاریاب گزارش داد که اعضای تالبان کمک های غذایی آن را که قرار بود بین خانواده ها توزیع شود، مصادره کرده اند.
در ماه آپریل، جان سوپکو، رئیس SIGAR، در حالی که با کمیته نظارت و پاسخگویی کنگره صحبت می کرد، در مورد سوء استفاده از دالرهای مالیاتی ایالات متحده در افغانستان ابراز نگرانی کرد. بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان خاطرنشان کرده است که از سال 2021، ایالات متحده 2 میلیارد دالر برای تلاش های بشردوستانه و انکشافی در افغانستان اختصاص داده است که 60 درصد آن کمک های غذایی است. این بودجه به پروژه هایی اختصاص می یابد که از طریق سازمان های مختلف غیردولتی و بین المللی اجرا می شود.
سوپکو گفت: «با این حال، از کار ما مشخص است که تالبان از روشهای مختلفی برای هدایت دالرهای کمکهای ایالات متحده به تالبان و متحدانش استفاده میکنند».این تجربه یک موسسه خیریه در جنوب افغانستان است که بر حقوق کودک و توسعه تمرکز دارد. یکی از کارکنان جزئیات را با NPR به اشتراک گذاشت و فقط به دلیل نگرانی در مورد تلافی تالبان خواست که نامش افشا نشود.مریم میگوید که تالبان مؤسسه خیریه را تحت فشار قرار داده است تا به پروژههای تحت حمایت تالبان مانند ساخت مدارس دینی کمک کند – مدارس دینی که آموزش اسلام را در کنار دورههای سوادآموزی اولیه ارائه میدهند، اما از برنامه درسی استاندارد مدرسه پیروی نمیکنند و ممکن است دروس خاصی را حذف کنند.
علاوه بر این، او میگوید که تالبان این سازمان را تحت فشار قرار داده است تا اعضای خود را برای پستهای مدیریتی استخدام کند – و به افرادی که در لیستهایی از اسامی ارائه کردهاند، کمک کند. مریم می گوید که برخی از افراد در این لیست از مقامات تالبان هستند.کارشناسان می گویند که چنین انحراف کمک ها اغلب در کشورهایی اتفاق می افتد که با یک بحران انسانی شدید روبرو هستند. این ماه، ایالات متحده کمک های غذایی به اتیوپی را به دلیل اختلاس کمک ها در یک “عملیات انحرافی گسترده و هماهنگ” به حالت تعلیق درآورد.
مریم می گوید که تیم مدیریت خیریه اش به مذاکره با تالبان ادامه می دهد: “سازمان ما بسیاری از خواسته های تالبان را رد کرد، اما شما نمی توانید با صاحبان قدرت مخالفت کنید. بسیاری از پروژه های حیاتی ما بسته شد.”مریم درباره تلاشهای تالبان برای جمعآوری پول از فعالیتهای خیریهاش میگوید: «دلخراش است، زیرا این امر بر بسیاری از کودکان، بهویژه آنهایی که زیر خط فقر زندگی میکنند، تأثیر میگذارد»./
روچی کومار روزنامه نگاری است که در مورد درگیری، سیاست، توسعه و فرهنگ در هند و افغانستان گزارش می دهد. او در @RuchiKumar توییت می کند. این گزارش در ان پی آر منتشر شده است.