طالبان درپاسخ به دانشجویان نظامی برگشته از هند : مسیحیان، گاوپرستان ومجوسان دردولت ما جای ندارند.

بی سرنوشتی مطلق دانشجویان نظامی افغان که از هند دوباره به افغانستان زیر حاکمیت طالبان برگشته اند.

در هشتم فبروری 2023 بیست تن از دانشجویان نظامی افغانستان که زیر بیرق نظام جمهوریت برای آموزش نظامی به هند رفته بودند، دوباره به کشور برگشتند. برگشت این دانشجویان در موقعی صورت می گیرد که دیگر نشانی از نظام جمهوریت در افغانستان باقی نمانده و جنگجویان طالبان که روزگاری دشمنان درجه یک این نظامیان به شمار میرفتند، در افغانستان حاکم هستند.

وزارت دفاع طالبان در هشتم فبروری 2023 در تویتی نوشته بود که این دانشجویان به هدایت رهبری وزارت دفاع به کابل برگشته اند و در چهار چوب نیروی های امنیتی و دفاعی دولت طالبان، به خدمت گرفته خواهند شد. بیش از سه ماه می گذرد که این نظامیان به کابل برگشته اند اما منابعی از افغانستان گزارش می دهند که آنها اکنون در بی سرنوشتی مطلق به سر میبرند.

گزارش گر فارسی تایمز با چند تن از این دانشجویان مصاحبه نموده است، تمام آنها میگویند که اکنون همه ما مطلقاً بیکار هستیم و از استخدام خبری نیست. میرویس احمد زی که یکی از این دانشجویان می باشد چنین میگوید :

“در هند دورهء آموزشی ما به پایان رسیده بود، آنجا ما با مشکلات شدید تأمین خوراک و مسکن روبرو بودیم بنابر این همهء ما به کشور های مهاجر پذیر برای پناهندگی درخواست داده بودیم، هرچی منتظر نشستیم تأیید دریافت نکردیم. بعداً عده ای از ما که خانواده های شان نمی توانستند آنها را حمایت مالی کند، مجبور شدیم که با وزارت دفاع طالبان تماس گرفته و موضوع برگشت خود را در میان بگذاریم، اینکه ما می خواهیم به افغانستان برگردیم ،در قدم اول آیا شامل عفو عمومی هستیم؟ و در قدم دوم تمامی ما بلاثر مشکلات شدید اقتصادی که خانواده های ما با آن دست و پنجه نرم میکند برمی گردیم، آیا میتوانیم در رشتهء خود با شما کار کنیم؟

بعد از چند روز وزارت دفاع از بابت هر دو مورد به ما اطمینان داد و گفت که ما زمینه رجعت شما از هند به کابل را فراهم می کنیم. از میان صدها دانشجو تنها ما بیست نفر بنابر مشکلات شدید اقتصادی به افغانستان برگشتیم که یک کار واقعن پر مخاطره بود. بعد از رسیدن به کابل همهء ما به خانه های خود رفته تا هنوز کاملا بی سرنوشت هستیم.

 چندین بار است که به وزارت دفاع مراجعه می کنیم اما هیچ جواب مثبت به ما نمی دهند.” یکی دیگر از این دانشجویان نظامی که نمی خواهد از او نام گرفته شود در مصاحبه خود با گزارشگر فارسی تایمز میگوید که “چون خانوادهء من یک خانواده کاملا فقیر است و نمی توانست برای من در هند پول بفرستد. از سوی دیگر چون من یک نظامی هستم و بنابر نداشتن مهارت های کارهای عادی هرچی کوشش نمودم نتوانستم در هند کار پیدا کنم. بنابر نداشتن حمایت کننده بیرونی و بیکاری ام در هند ناچار به کابل برگشتم. چون وزارت دفاع طالبان در هند به ما اطمینان داده بود که بمجرد رسیدن در کابل شما جزء از نیروی های ما هستید و در قالب دولت ما ایفای وظیفه می کنید، من به ولایتی که خانه ام است نه رفتم و در کابل اتاق گرفتم تا وظیفه ام شروع شود. اما اکنون بیش از هجده مرتبه است که به وزارت دفاع با همقطاران ام یکجا مراجعه می کنیم، جواب مثبت نگرفته ایم.

در آخرین بار که من و یکی از همصنفان ام یکجا برای این امر به وزارت دفاع رفته بودیم یکی از ملاهای طالبان صراحتا به ما گفت که شما باقی مانده های از دولت کافران هستید. اینکه نمی کشیم تان بس است، بروید پشت وظیفه نگردید. اینجا جای کسی است که جهاد کرده باشد. نه جای هم سفره های مسیحیان، بت پرستان، گاو پرستان و مجوسان. بعد این ماجرا دیگر به وزارت دفاع مرجعه نکرده ایم. به نظر من آنها نیز برای استخدام ما همکاری نخواهد کرد.” گزارش ها حاکی از این است که مجموع این دانشجویان اکنون بی سرنوشت اند. عده ای از این دانشجویان بعد از رجعت به کابل زندگی مخفی را اختیار کرده اند. که نشان میدهد آنها بعد از برگشت به کابل به خوبی درک کرده اند که طالبان نه تنها آنها را بر ای خود به عنوان همکار نمی پذیرند بلکه روزی تحت عنوان هم سفره هندو ها و همکار آمریکایی ها حتی قصد جان آنها را خواهد کرد.