قاضیان دوره پیشین درمعرض تهدید وقتل
در تقریبادوسالی که طالبان برافغانستان مسلط شده اند، قاضیان دورهء جمهوریت به شدت زیر تهدید طالبان قرار داشته اند. ترورمفتی نذیر یکی از قضات دولت پیشین، در مقابل خانه اش در شهر فیروز کوه مرکز ولایت غور ،آخرین مورد از تهدید هایی بود که باکشتن این قاضی حکومت پیشین عملی شد.مفتی نذیر، عضو داد گاه عالی حکومت پیشین ، بعد از ادای نماز جماعت، دردروازه مسجد، از سوی افراد مسلح ناشناس به قتل رسید. مسئولان محلی هنوز در مورد چگونگی کشته شدن این عضو پیشین داد گاه عالی چیزی نگفته اند.
طی تقریبا دوسال گذشته قاضیان حکومت پیشین بارها به صورت علنی وغیر علنی از تهدیدات دربرابر خود سخن گفتند، تجمع اعتراضی کردند تاجایی که تجمع مدنی شان نیز با خشونت حکام مواجه شد اما طالبان درعین حالی که می گویند تهدیدی در برابر هیچ کس از جمله قضات وجود ندارد، دیده می شود که ترورهای هدفمندی مانند ترور قاضی غوری انجام می شود.تمامی قاضیان دوره های اخیر حکومت پیشین که ویژه نسل تازه ای قضات تحصیل کرده ودارای ظرفیت ودرعین حال مبرا از فساد بوده اند، از سوی طالبان برطرف شده وخانه نشین شده اند ، با آنکه طالبان این موضوع را درگذشته رد کرده اند اما این واقعیت است که وجود دارد. به جای این قضات شماری از ملاهای بی سواد که آخرین دانش شان شروط الصلوات است برمسند قضا گمارده شده اند. براساس گزارش ها این قضات طالبان که درواقع ملاچه های قریه های دور اند، هیچ آگاهی ای از قضا وقوانین وبه ویژه مسایل وپرونده های کلان تر وپیچیده تر قضایی ندارند، آنان روابط وقضایای شهری به عنوان مثال دوسیه های تجارتی را نمی شناسند، صبح ها دیر به مسند قضا تکیه می زنند و پیش از چاشت بسیاری از آنان دفاتر خودرا ترک می کنند. با هرقضیه شهری واندک پیچیده ای هم که مواجه شوند، می گویند” به کتاب نیامده است.” برعکس قضات دوره گذشته وچنان چه اشاره شد بخشی از قضات جوان که تحصیل کرده وبرابر با معیار های امروزین قضاوت بوده واز فساد مبرا می باشند، خانه نشین شده وبا انواع تهدیدات کسانی روبرو اند که دیروز متهم به کشتار جمعی وانفجارها بوده اند وامروز به عنوان مقام و مسوول دولتی ایفای نقش می کنند. طبیعی است که آن طالبی که دیروز در بندی خانه با حاکم یک قاضی چندی را به سر برده ولو که جانی وقاتل بوده باشد، اکنون به راحتی می تواند از یک قاضی سابق ویک شهروند سادهء کنونی انتقام بگیرد. با توجه به قتل های فراقانونی ای که طالبان علیه اعضای دولت سابق انجام داده اند، مشخص است که این نوع قتل های انتقام جویانه برای طالبان کار دشواری نیست. بسیاری از این قضات می بایست از جانب کشورهای کمک کننده وبه ویژه کشورهایی که دستگاه قضایی افغانستان را کمک کرده اند ودرارتقای ظرفیت همین قضات سهم داشته اند، باید به خطرات وتهدیدهای این قضات بی دفاع توجه می کردند.انتقال بخشی از این ها ویا حمایت از حفظ جان شان واعمال فشار برطالبان از مسوولیت های اخلاقی جامعه جهانی است. آقای محمد اشرف غنی رئیس جمهور فراری افغانستان که بخشی از قضا را شخصی ،سلیقه ای وسیاسی ساخته بود، با فرار خود بخش وبدنهء اصلی قضای افغانستان را به دست کسانی سپرد که دردوره او دشمنان قانون شمرده می شوند واکنون همان براریکهء قدرت تکیه زده اند.
