ٍ
سیاست
موضوعات داغ

«باج گیران منتخب ملت»در روز سختی کجا شدند؟!

دربیست سال جمهوریت، کسانی که خودرا نمایندهء ملت می دانستند ودر مجلس نماینده گان وسنا با کش وفش بسیار به بخشی از مافیای قدرت وثروت کشور بدل شده بودند، در بیست ماه گذشته انگار از صفحهء تاریخ محو شده اند.آنان دربیست سال ثروتی برای خود جمع کرده اند تا چند بیست سال دیگر اولادشان در خارج از وطن تامین است اما دربیست ماه گذشته که کشور به بحران تاریخی فرو افتاد، کمتر کسی از آن ها صدایی برای مردم بلند کرده است وهمه در خارج از افغانستان درپناه ثروت باد آورده ء خود به عیش مشغول اند وپنهانی وبا نام ها وآدرس های جعلی اخبار افغانستان را مرور می کنند. به اصطلاح وطنی کش وفشی که اینها از سرمایه بیت المال دراختیار داشتند وهر کدام شان کاروانی از موتر های دولتی را به دنبال خود در جاده های کابل وشهرها ومناطق مختلف کشور به راه می انداختند واز پیاده تا وزیر باید به فرمان وصلاح دید ایشان مقررمی شد. تلویزیون ها ورسانه های افغانستان همه روزه شاهد حضور این نماینده گان بود که علیه این وزیر وآن مقام وبرای گمرکات ومنابع عایداتی وپروژه های افغانستان خط ونشان می کشیدند. آن وقت با غرور وتفرعن خودرا نماینده ء ملت می دانستند واز همه باج می گرفتند. اکنون اما انگار نماینده گی ملت ضرر دارد وبه دارای های شان درافغانستان ضربه می زند. آنان دربرابر وضعیت موجود وطالبان کاملا خاموش اند ومی ترسند که  اندک صدایی اگر برای مردم بکشند، طالبان دارایی ها ومنافع شان را در افغانستان به خطر می اندازند. به علاوه دراین سالها آن ها به قدری موجبات آزار مردم را فراهم ساخته اند که اگر اندک زمینهء برای مردم حتا با وجود طالبان پیدا شود مردم از آزارها وزورگیری ها ووند طلبی های آنان عارض خواهد شد.بنا براین هیچ واکنشی وعملی از آنان در پیوند با قضایای امروز افغانستان تحت سلطهء طالبان دیده نمی شود. هم آنان بودند که در سقوط جمهوریت باید مورد سوال قرار بگیرند، از دارایی ها ودزدی های شان سوال شود وطالبان بیش از هرکس باید از آنان حساب بگیرند. قریه به قریه و ولسوالی به ولسوالی افغانستان شاهد کارنامه های ثروت اندوزانه وباج گیرانهء آنان است. اما در روز بد خودرا از افغانستان ومردم آن گوشه کرده ودر بهترین خانه های کشورهای مختلف زندگی خوش وآرامی دارند. دیروز اگر در باج گیری از گمرکات به دروغ از حق موکلان خود می گویند چرا امروز از حق موکلانی نمی گویند که در آتش استبداد وفقر وزور گویی می سوزند.؟ آنان تنها برای دریافت وند ها وباج ها واکت هایی جاده های کابل وتلویزیون ها وباج گیری از وزارت خانه وپروژه ها وکیل مردم بودند ویا حالا هم هستند؟

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا