در رابطه به تحصیل زنان و دختران در افغانستان؛ آیا در مدارس دینی دختران جوان توسط زنان تدریس میشوند؟
دختران دانش آموز و دانشجو در افغانستان، اکنون به گونه کلی از ورود به مکاتب و دانشگاه ها محروم هستند. دولت تالبان بعد از به قدرت رسیدن خود دروازه های مکاتب و دانشگا ها را بروی دختران افغانستانی مسدود نموده و زنان را نیز از کار کردن در بیرون از خانه منع نمودند. بعد از ممنوعیت کامل و بلاقید و شرط زنان و دختران افغانستان از ورود به مکاتب و دانشگاه ها، بخشی از این دختران جوان به آموزش علوم دینی و مذهبی رو آورده اند. این دختران جوان بنابر عدم مصروفیت و ادامه تحصیل شان ناچار به گزینه جایگزین گسیل میشوند و آنهم تنها مدارس دینی اند که دروازه شان اکنون بروی تمام اشخاص (ذکور و اناث، بالغ و نابالغ) باز می باشد. بنابر آمار های که در رابطه به تعداد دانش آموزان اناث مدارس دینی، قبل و بعد از ممنوعیت دختران از مکاتب و دانشگاه ها جمع آوری گردیده است نشان میدهد که تعداد این دانش آموزان چندین برابر افزایش یافته و اکنون نیز روز به روز در حال ازدیاد است.
یکی از ملا های مؤظف در مدرسه العراف شهر کابل بنام قاری عابد که آموزگار یک مکتب خصوصی در ساحه کارته نو شهر کابل نیز می باشد، در گفتگو خود با گزارشگر فارسی تایمز گفته است که بعد از منع شدن دختران از مکاتب و دانشگا ها تعداد دانش آموزان دختر این مدرسه هشت الی ده برابر افزایش یافته است. به گفته او اکثریت این دختران نواجوانان و جوانان هستند و روز به روز تعداد بیش تری از این دانش آموزان به این مدرسه رو می آورند. یکی از دلایل اصلی که تالبان همواره به عنوان دستاویز خود از تصمیم شان در قبال ممنوعیت دختران از تحصیل دفاع میکنند این است که فضای مناسب و اسلامی در مکان های آموزشی برای دانش آموزان دختر وجود ندارد. آموزگار زن یکی از اساسی ترین عنصر است که آنها همواره میگویند که باید دختران جوان دانش آموز تنها و تنها توسط زنان تدریس گردد.
اما اساسی ترین سوال که مطرح میگردد این است که: آیا در این مدارس دینی دختران جوان که همه روزه درس میخوانند توسط زنان تدریس میگردد؟ جواب این سوال همراه با ثبوت، خیر است. در سطح شهر کابل مجموعه مدارس دینی که وجود دارد تنها و تنها توسط مردان کنترل شده و تمام پرسونل آنها را مردان تشکیل میدهند. هیچ خانمی را در تمام شهر نمی توان یافت که در یک مدرسه دینی منحیث آموزگار مخصوص دختران جوان کار کند تا ملاهای نا محرم و مرد مجبور به هم صحبت شدن با یک دختر جوان نگردد و فضای مناسب و اسلامی که در خور شریعت باشد بوجود آید.
اما این کار غیر ممکن است چون پرنسیپ این گونه مدارس به گونه بنا شده است که هیچ زنی اجازه سهیم شدن در سیستم کاری آن را ندارد. قاری عابد نیز در گفتگو خود با گزارشگر میگوید ” نه تنها در مدرسه العراف بل در تمام مدارس دینی هیچ زنی اجازه آموزگار شدن را ندارد و دانش آموزان دختر اعم از کودکان، نواجوانان و جوانان توسط مردان موظف در این مدارس تدریس میشوند. از نظر من آموزگار شدن زن در مدارس خوب است و دختران جوان به گونه راحت تر میتوانند از آنها کسب علوم اسلامی نمایند ولی متاسفانه هیچ زنی را تا کنون نیافته ایم تا بتواند در سطح دانش اموزان ما تدریس نماید. از سوی دیگر اگر مدرس یک شخص دیندار باشد هیچ مشکل نیست و دختران جوان آزادانه میتوانند از آنها تلمذ نمایند.”
