بیست سال حکومت مشترک تکنوکرات ها،جبهه شمالی ها وبه علاوه تیکه داران خرد،میانه وکلانی که دراین دوره به جاه ومال ومنال بسیار رسیده اند با یک شوک به پایان رسید. حالا این همه کسانی که از سطح قریه تا شهر وولایت وکشور در آن دوره به اندازه ء خود ( خدا ووسع) در حال قدرت نمایی، زر اندوزی وهزار کار مختلف بوده اند، هرکدام به نوبهء خود میل به برگشت به همان میزان قدرتی دارند که قبلا برایشان میسر بوده است. از نظامیان مشهور به جنرالان پلاستیکی تا رهبران سیاسی تا زنان ومردانی که درخوان گسترده جمهوریت نامی وجایی وآدرسی به حق وناحق یافته بودند واکنون درحسرت روزان رفته اند ودرپی جلوه نمایی ها تازه در بیرون از کشور سرگردان اند. این نسل از قدرتمندان حذف شده از کشور باید از تجارب دوره های قبلی سقوط درافغانستان آموخته باشند. از هواداران محمد ظاهرشاه پادشاه سابق تا محمد داود خان وتا اعضای سابق حزب دمکراتیک … همهء اینها پس از سقوط دولت های مدنظرشان در خارج از کشور منتظر سقوط دولت بعدی بوده اند وخودرا آماده برای برگشت می دانستند وهمین طور نیم قرن گذشت وچرخش حوادث به گونه ء طبیعی پیش رفت واینها هم درگوشه های خارج پیر شدند. این نسل مخصوصا نسل نو به دوران رسیدهء دوره جمهوریت نیز چنین هواهایی دارند. درحالی که تجربه ثابت ساخته است که اعتماد مردم دیگر ذره ای به شما وجود ندارد وچه شما تجربه ء بدی از حکومت داری ومردم داری داشته باشید وچه نیک، سیر طبیعی حوادث طوری است که وقتی مردم شمارا دیدند، دوباره جاذبه ای برای مردم ندارید. مخصوصا که درمدت کارکرد ودر مقام ومنصب بودن هم رد پای نیکی از خود به جا نگذاشتید. این درست است که مردم نمی توانند به بانک های خارجی برای معلوم کردن مقدار دزدی خیلی از مقام های سابق مراجعه کنند ویا به دادگاه لاهه برای محاکمه محمد اشرف غنی ودار ودسته اش ویا رهبران سیاسی وقومی دیگر مراجعه کنند، محاکمهء مردم همین است که می توانید در صفحات شبکه های اجتماعی میزان محبوبیت خودرا سنجش کنید. هنوز رییس جمهور فراری از ابوظبی پیام اخلاقی به ملت صادر می کند، هنوز مقام های سابق،چهارکلاه های سابق هرکدام به نحوی اینجا وآن جا ظاهر می شوند تا بگویند که ما نجات دهنده دوباره کشور هستیم وبسته به میزان پولی که با خود آورده اند سعی دارند که بگویند ما هستیم! اما قضیه در بین مردم طوری دیگری است از هر جریان وجناح وقومی آنی که دراین بیست سال بر اریکهء قدرت بوده باید شرمسار مردمی باشد که ازآن ها سوال نمی کنند که این همه ثروت را ازکجا آوردید، چرا کشور را سقوط دادید وچرا معذرت خواهی نمی کنید؟ این موضوع تنها شامل تیم غنی هم نمی شود که درجناح مخالف غنی هم کاملا مصداق دارد.بنا براین اگر اتفاقی دراین کشور بی افتد واگر کاری برای تغییر صورت گیرد، به شانهء کسانی خواهد شد که قبل از این هم درکنار مردم بوده اند واگر کسی صادقانه کاری بکند ، ممکن است همین حالا هم مردم بپذیرند . درصورتی که صادقه باشد ونه برای قهرمان سازی وشوآف های فیلم هندی برای ملتی دربند وگرسنه ودروضعیت کنونی قهرمان کسی است که درمیدان ایستاده است برای یک کار ولو کوچک . زنان ومردانی که هنوز به بوی پروژه ومنزلت وعکس یادگاری سرگردان کشورها هستند باید به دوره بازنشستگی وتقاعد فکر کنند. از هرقومی، از هر جریانی واز هر گوشه ای از بیست سال گذشته!
